Vernissage van de ziel

In deze bundel staat het innerlijk gevecht met het dagelijks leven als overgevoelig persoon.

Sensitieve kinderen gewoon anders

Een gedichtenbundel over gevoeligheid bij sensitieve kinderen

P N

Gedichtenbundels over hooggevoeligheid

Door Cornel van Noppen

Vernissage van de Ziel
Sensitieve kinderen gewoon anders

 

Vernisage van de Ziel                                              COVER SENSITIEVE KINDEREN

Vernissage van de Ziel
In deze bundel staat het innerlijk gevecht met het dagelijks leven als overgevoelig persoon.
Sensitieve kinderen gewoon anders
Een gedichtenbundel over gevoeligheid bij sensitieve kinderen

 

Voor het bestellen van de gedichtenbundels van Cornel van Noppen verwijzen wij u graag door naar haar website:

cornelvannoppen.nl

 

 

over  gevoeligheid

overgevoeligheid

elke dag de confrontatie

met jezelf,

je omgeving, je relaties,

het voelt vaak niet goed

op school, op het werk

een buitenbeentje

altijd al

net of je niet dezelfde taal spreekt

dezelfde gevoelens kan delen

onbegrip

eenzaamheid

 

dat vooral

 

 

 

soms

als alle gedachten

te veel worden

en nodig

uitgelaten moeten worden

je hoofd vol woorden zit

en niets te kunnen zeggen

niemand die begrijpt

dat je een gevecht

met jezelf voert

op leven en dood

wetend dat je verliest

de grond

die wegzakt onder je voeten

geen houvast

het zand tussen je vingers

weg voelt glippen

en te weten

dat er niets meer rest

en dan

wat is er dan

wie is er dan

 

 

 

vlinder

je weet van jezelf

hoe je bent

wat je denkt

je weet van jezelf

dat je kwetsbaar bent

op een dag

ervaar je

wat het is

gekwetst te worden

om wie je bent

gelukkig ben je sterk

sterk genoeg

om een ander te spelen

om jezelf niet meer te zijn

de confrontatie doet vaak pijn

 

en nu, na zoveel jaar

je jezelf hebt weggeduwd

durf je uit je cocon te komen

je staart verwonderd

naar de vlinder

die rups is geweest

nu kun je vliegen

op je eigen vleugels

 

© Cornel van Noppen

 

kwetsbaar

je bent zo kwetsbaar
zoals je in het leven staat

zo snel verdrietig
over wat men doet en zegt

woorden raken soms zo diep
maar de buitenwereld beseft dat niet

woorden als scherpe messen
snijdend in je ziel

je hebt nog geen antwoord
kent nog geen vlucht

‘s nachts
als je in bed ligt

kun je niet loskomen
van je gevoel

je voelt je eenzaam
hoort er vaak niet bij

doet altijd alles anders
dan zij

maar op een dag
zal het anders zijn

als je groot bent
en sterk

dan durf je te zijn
wie je bent

 


overprikkeld

chaos in je hoofd
alles zie je
alles hoor je
alles beleef je
heel intens

het lijkt
of je hoofd
te klein is,
de emotie er
niet allemaal in past

gek word je
van alle geluiden
die in je dringen
waar je je niet voor
af kunt sluiten

speldenprikken

en ‘s avonds
lig je wakker
starend
de slaap kun je
niet vatten
door alles
wat er nog
rondspookt
in je hoofd


geweldig

uitgerust
uit je bed springen

de zon zien schijnen
gras waar de dauw op ligt

je lacht naar de mensen
ze lachen terug

vrolijkheid waar iedereen
zich aan spiegelt

als een lang lint
gaat het de wereld door

overal op aarde
worden mensen blij

omdat jij vanmorgen
lachte naar mij

 


stilte

‘t is zo stil
om je heen

met grote, heldere ogen
kijk je de wereld in

met zoveel vragen
in je hoofd

maar niemand zegt
het antwoord

je zou zo graag meedoen
maar je snapt de spelregels niet

de manier waarop kinderen
met elkaar omgaan

waarop mensen met elkaar omgaan
het doet vaak zo pijn

de zin van het bestaan
is jou niet duidelijk

omdat de zin van jouw bestaan
heel anders is

jij die hier
niets vindt

dan eenzaamheid
altijd alleen

geen vriendjes
geen een die jou begrijpt

dan is er stilte

en heimwee…

autisme

heel ver weg
verstopt achter mezelf

gevangen in een
ondoordringbare wereld

in een werkelijkheid
anders dan de realiteit

zoek ik de weg naar buiten
maar de chaos in mijn hoofd

en de angst verlammen mi
sluiten mij in de kerker die ik ben

zoet is de eenzaamheid
en de hoop op bevrijding

alleen zijn stelt geen eisen
waaraan ik moet voldoen

geen inbreuk op het eiland
waarop ik mij veilig voel

geen inbreuk om dingen
te moeten die ik niet wil

sociaal moeten zijn
terwijl ik stilte zoek

en in die stilte
mijzelf ontmoet

 

© Cornel van Noppen